~
VERVOLG
Altijd was daar de stilte
geen woorden om te horen
maar het voelen van de kilte
die mijn onbevangenheid kwam verstoren
Een vingerknip
ontplofte de zwijgzame woede
tot blinde storm zonder grip
die mijn veiligheid bebloedde
Jij zag niet mij
maar het verleden wat werd aangedaan
op die zwarte bladzij
waar oorlog en vervolging staan
Nu ben ik het die achtervolgd wordt
met de angst, pijn en verdriet,
de agressie en haat in je ogen
die jij bij mij achterliet
Zelfs nu maakt de geschiedenis kapot
ik zie en herken je steeds meer
openende lagen van het slot
het raakt dieper keer op keer
Ook al is de vervolging gestopt,
de achtervolging is een continue gevecht,
een veldslag van littekens opgekropt,
ik begrijp nu dit machteloze onrecht
Ik erken jouw strijd
zie je wanhoop in herbeleving
dit raken jij en ik nooit meer kwijt
de enige troost is vergeving
Je ging te ver, maar ik geef
je zachtheid en licht
daar waar je met bloedende liefde beschreef
wat de oorlog heeft aangericht
© Dhyan Kavita
~